تأثیر روان درمانی مثبت گرا بر بهزیستی روانی و سخت رویی روان شناختی مادران کودکان با نیازهای ویژه

زمینه و هدف: حضور یک کودک دارای ناتوانی یا بیماری، برای والدین و به­ خصوص مادران بسیار تنش ­آور است، زیرا که آنها  تنیدگی، احساس گناه، و خستگی بیشتری را تجربه می­ کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر روان­ درمانی ­مثبت­ گرا در افزایش بهزیستی­ روانی و سخت­ رویی­ روان شناختی مادران دارای کودک با نیازهای ویژه انجام گرفت. روش: این مطالعه از نوع نیمه ­آزمایشی و طرح پیش­ آزمون­ - پس­ آزمون با گروه ناهمسان بود. جامعه مورد مطالعه را مادران با کودکان با نیازهای ویژه شهرستان رودسر در سال 1396 تشکیل  داده بود که با استفاده از روش نمونه­ گیری در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایدهی شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش، مقیاس ­های بهزیستی (ریف، 1989) و سخت­ رویی روان­شناختی (کوباسا، 1986) را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت روان درمانی ثبت­گرا قرار گرفتند اما گروه گواه هیچ مداخله ­ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده ­ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد نمرات گروه آزمایش در مقایسه با نمرات گروه گواه، در متغیر بهزیستی ­روانی و سخت­رویی­ روان شناختی به طور معناداری افزایش یافته است. نتیجه ­­­­­­­­­­­­­­­­­­گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، روان­ درمانی­ مثبت­ گرا با ایجاد تفکرات و روان­ بنه­ های ذهنی مثبت توانسته است شاخص ­های سلامت روان و کیفیت زندگی را در مادران کودکان با نیازهای ویژه افزایش دهد.